
Την τελευταία δεκαετία έχουν αυξηθεί οι γεννήσεις στην Ελλάδα.
Πολλές οικογένειες αποκτούν και το 3ο τους παιδί !!
Ευχάριστα νέα για μια χώρα με υπογεννητικότητα.
Μ Ανδρέου
...παιδιατρικά θέματα για γονείς και επαγγελματίες υγείας
Ο αγώνας μιας πόλης στην Παραγουάη
ενάντια στην παιδική εργασία.
Αστικοποίηση και φτώχεια στέλνουν
το 1 στα 4 παιδιά στο μεροκάματο.
Η πόλη του Κορονέλ Οβιέδο είναι στη λεωφόρο που ενώνει την Παραγουάη με τη γειτονική Βραζιλία, κάπου 137χλμ. από την πρωτεύουσα Ασουνθιόν. Παρά το γεγονός πως ακόμα υπάρχουν αρκετοί χωματόδρομοι στην πόλη η νέα λεωφόρος έχει φέρει μεγάλη οδική κυκλοφορία στην περιοχή και έκανε την κάποτε κοιμισμένη πόλη ένα εμπορικό σταυροδρόμι. Ο πληθυσμός αυξάνει ραγδαία καθώς κόσμος από τις αγροτικές περιοχές έρχεται προς αναζήτηση εργασίας.Όμως το να βγάλεις το ψωμί σου εδώ δεν είναι μικρό κατόρθωμα. Πάνω από το 15% του πληθυσμού της Παραγουάης ζει με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα και σύμφωνα με επίσημες έρευνες, το ένα στα τέσσερα παιδιά ηλικίας 10 με 17 ετών αναγκάζονται να εργασθούν για να τα βγάλουν πέρα.
Στο Κορονέλ Οβιέδο βλέπει κανείς παιδιά να πουλάνε φρούτα, ξηρούς καρπούς και μικροπράγματα σε όλο το μήκος της λεωφόρου, ή να καθαρίζουν τα τζάμια των αυτοκινήτων στους δρόμους της πόλης.
Από το δρόμο στη σχολική αίθουσα!
Το πρόγραμμα «Ζωή και Κοινότητα» (Vida y Comunidad) έχει βάλει σκοπό να αλλάξει αυτή την κατάσταση στην πόλη. Το πρόγραμμα αυτό που λαμβάνει οικονομική και τεχνική υποστήριξη από τη UNICEF το διαχειρίζεται η δημοτική αρχή της πόλης και συμπεριλαμβάνει αρκετούς τοπικούς φορείς.Το πρόγραμμα προσφέρει "Ανοικτά Κέντρα" όπου εργαζόμενα παιδιά μπορούν να περνούν το χρόνο τους όταν δεν είναι στο σχολείο και λαμβάνουν υποστήριξη για τα μαθήματά τους, ένα ή δύο γεύματα, βασική ιατρική φροντίδα και την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε δραστηριότητες αναψυχής. Κοινωνικοί λειτουργοί βοηθούν τις οικογένειες των παιδιών για να εξασφαλίσουν πως τα παιδιά θα μείνουν σχολείο.
| ||
| ||
|
Τον τελευταίο χρόνο γράφω στο περιοδικό Discovery and Science. Επειδή δεν είμαι επιστήμονας δεν γράφω επιστημονικά κείμενα ? αλλά επιστημολογικά (η επιστημολογία είναι κλάδος της φιλοσοφίας). Αναλύω τις μεθοδολογικές προϋποθέσεις διαφόρων πρακτικών που εμφανίζονται σαν επιστήμες, ενώ η επιστημονική κοινότητα τις απορρίπτει ως ψεύδο-επιστήμες.
Και είναι απόλυτα φυσικό: όταν διατυπώθηκε αυτή η θεωρία, το 1810, από τον Γερμανό Hahneman ? δεν γνωρίζαμε ακόμα τίποτα από το πως κινούνται και δρουν οι νοσογόνοι παράγοντες. Ούτε τα μικρόβια είχαν ανακαλυφθεί, ούτε οι ιοί, ούτε οι βάκιλοι. Τα βακτηρίδια ανακαλύφθηκαν, ταξινομήθηκαν και συσχετίστηκαν με ασθένειες πολλά χρόνια μετά.
Ας αφήσουμε που κανείς πια δεν ασκεί την ιατρική του Ιπποκράτη, ακόμα και αυτή η πρακτική, ισχύει μόνο για το πρώτο χάπι της ομοιοπαθητικής θεραπείας. Τα υπόλοιπα χάπια (ένα κάθε μέρα) περιέχουν υποτίθεται την ίδια ουσία ή μίγμα με το πρώτο, αλλά σε πάρα πολύ μεγάλη αραίωση. Τόσο μεγάλη, που έρευνες έχουν δείξει ότι συνήθως περιέχουν κατά μέσο όρο δυο-τρία μόρια της αρχικής ουσίας, και σε μερικές περιπτώσεις κανένα! «Είναι το ίδιο σαν να πιεις ένα ποτήρι νερό» είπε στον Observer (26.12.2005) ο Edzard Ernst καθηγητής εναλλακτικής ιατρικής στο πανεπιστήμιο του Exeter.
Στην έρευνα αυτή. την μεγαλύτερη που έγινε επάνω στο θέμα, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βέρνης στην Ελβετία, με επικεφαλής τον Ματίας Έγκερ, συνέκριναν κλινικές δοκιμές ομοιoπαθητικών φαρμάκων με συγκρίσιμες μελέτες της κλασσικής ιατρικής. Η ομάδα ανασκόπησε τη διεθνή βιβλιογραφία για το διάστημα 1995-2003 και εντόπισαν 110 έρευνες της ομοιοπαθητικής και 110 αντίστοιχες ιατρικές μελέτες.
Σε μία άλλη μελέτη ανέθεσε σε πέντε ομοιοπαθητικούς να παρακολουθήσουν παιδιά που έπασχαν από άσθμα. Είπε στον Observer: «Υποτίθεται ότι τα παιδιά αντιδρούν καλύτερα από τους ενήλικες στην ομοιοπαθητική και ότι το άσθμα ανταποκρίνεται ειδικά καλά σε ομοιοπαθητικές θεραπείες. Όμως και πάλι δεν βρήκαμε καμία ένδειξη ότι η ομοιοπαθητική έχει αποτελέσματα».
Όλα αυτά δεν θα ενοχλούσαν κανένα αν δεν αφορούσαν την υγεία των ανθρώπων. Υπάρχουν συχνές περιπτώσεις ? πολλοί γιατροί θα σας διηγηθούν ανάλογες ? όπου κάποιος ασθενής, επιμένοντας στις ομοιοπαθητικές θεραπείες, έχασε την υγεία του ? καμιά φορά και την ζωή του. Φυσικά ο κάθε πολίτης είναι ελεύθερος να εμπιστευτεί την τύχη του ? και των δικών του ? όπου θέλει: στον αστρολόγο, στο μέντιουμ, ακόμα και στον μάγο της φυλής. Αλλά θα πρέπει να είναι ενήμερος για τις πιθανές επιπτώσεις... posted by Nikos Dimou 9:41 πμ

Θηλασμός