Κέντρο Παιδιατρικής Μέριμνας Location:Date: Nov 15, 2006 Number of Photos in Album: 8 |
Blogged with Flock
...παιδιατρικά θέματα για γονείς και επαγγελματίες υγείας
Κέντρο Παιδιατρικής Μέριμνας Location:Date: Nov 15, 2006 Number of Photos in Album: 8 |
Blogged with Flock
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΧΟΛΙΑ ΙΑΤΡΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ Location:Date: Oct 6, 2006 Number of Photos in Album: 29 |
Blogged with Flock
Ένα μήνα νωρίτερα έχουμε φέτος έξαρση στις αλλεργίες, λόγω καιρού δηλαδή, η Άνοιξη έχει έρθει τουλάχιστον είκοσι μέρες νωρίτερα. Μαζί με τις αλλεργίες υπάρχουν και οι ιώσεις και τα κρυολογήματα, που ταλαιπωρούν ενήλικες, αλλά κυρίως τα παιδιά. Η χρήση των φαρμάκων και ιδιαίτερα των εισπνεόμενων βρογχοδιασταλτικών σκευασμάτων -τονίζουν οι ειδικοί- πρέπει να γίνεται με προσοχή. Όπως επισημαίνουν, δεν είναι λίγοι οι γονείς που χορηγούν σκευάσματα στα παιδιά τους χωρίς να έχουν συμβουλευτεί πρώτα το γιατρό τους. Πρώτα λοιπόν ερωτάται ο ειδικός ανά περίπτωση και αυτός θα μας κατευθύνει ανάλογα και υπεύθυνα.
Μάριος Ανδρέου
Παιδίατρος
Ο εγκέφαλος καταγράφει εικόνες τις οποίες δεν γνωρίζει ότι είδε | |
news.in.gr | |
Λονδίνο: Τα παρασυνειδησιακά μηνύματα όντως καταχωρούνται από τον εγκέφαλο ακόμα και αν δεν το αντιλαμβανόμαστε συνειδητά, δείχνει νέα έρευνα στη Βρετανία. Τα αποτελέσματα του πειράματος υποδεικνύούν ότι η λεγόμενη Η τελευταία μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Current Οι εθελοντές του πειράματος στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Οι παρασυνειδησιακή εικόνα πράγματι καταχωρούνταν από τον Πάντως οι παρασυνειδησιακές εικόνες έπαψαν να γίνονται Τα παρασυνειδησιακά μηνύματα καταγράφονται μόνο όταν ο Ο νευροεπιστήμονες τονίζει ότι η έρευνά του δεν εξέτασε την |
powered by performancing firefox
τα σπυράκια τους χειροτερεύουν», δήλωσε στο Ρόιτερς ο δρ Γκίλ Γιοσιπόβιτς,
καθηγητής Δερματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Γουέικ Φόρεστ. «Το
ερώτημα, όμως, είναι ποιο έρχεται πρώτα; Η ακμή ή το στρες;»
Προγενέστερες μελέτες έχουν συσχετίσει την ακμή με την ύπαρξη
βακτηρίων, τα οποία ευθύνονται για την φλεγμονή που προκαλεί τα σπυράκια με
πύον. Ωστόσο, ο δρ Γιοσιπόβιτς και οι συνεργάτες του θέλησαν να διαπιστώσουν εάν
συμβάλλει και το στρες.
Έτσι, επιστράτευσαν 94 μαθητές στη Σιγκαπούρη, η
οποία επελέγη επειδή το κλίμα της είναι σταθερό και έτσι θα αποκλειόταν η
συμμετοχή πιθανών καιρικών παραγόντων στην ακμή.
Οι μαθητές, οι οποίοι είχαν μέση ηλικία περίπου 15 ετών, έδιναν ειδικές εξετάσεις με τις οποίες αξιολογείται κατά πόσον έχουν τις ικανότητες να μπουν στο πανεπιστήμιο ή εάν
πρέπει να ασχοληθούν με κάτι λιγότερο απαιτητικό.
Όλοι συμπλήρωσαν δύο φορές ένα ειδικό ερωτηματολόγιο για το στρες – την πρώτη φορά λίγο πριν από τις εξετάσεις, που στη Σιγκαπούρη γίνονται στο μέσον της σχολικής χρονιάς, και την δεύτερη στη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών.
Την ακμή τους αξιολόγησαν στις ίδιες χρονικές περιόδους δερματολόγοι.
Όπως έγραψαν οι ερευνητές στην σουηδική ιατρική επιθεώρηση «Acta Derm Venereol», λίγο πριν από τις εξετάσεις η ακμή των μαθητών όντως ήταν πολύ χειρότερη, ενώ το καλοκαίρι
είχε υποχωρήσει αισθητά.
Τα «μπιμπίκια», τα σπυράκια με πύον και οι φλύκταινες της ακμής προκαλούνται από το σμήγμα (αυτό κάνει «λιπαρό» το δέρμα), το οποίο υπερπαράγεται και αποφράσσει τους πόρους του δέρματος. Ειδικά τα σπυράκια με πύον, όμως, έχουν σχέση με τα βακτήρια και την φλεγμονή.
Οι έφηβοι είναι ιδιαιτέρως ευάλωτοι στις εξάρσεις της ακμής η οποία – όπως έχουν
δείξει προγενέστερες μελέτες – λίγο έχει να κάνει με την καθαριότητα του
δέρματος και την διατροφή.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, οι φοιτητές δεν είχαν περισσότερα «μπιμπίκια» ή φλύκταινες πριν από τις εξετάσεις, αλλά είχαν περισσότερα σπυράκια με πύον – ένα εύρημα που υποδηλώνει ότι υπεύθυνη είναι η φλεγμονή και όχι η παραγωγή του σμήγματος.
Ο δρ Γιοσιπόβιτς εκτιμά ότι τα ευρήματα της μελέτης μπορεί να ισχύουν και για άλλες
δερματοπάθειες. «Πολλές ασθένειες του δέρματος σχετίζονται με το στρες»,
εξήγησε. «Μεταξύ αυτών το έκζεμα, η ψωρίαση και ο χρόνιος κνησμός. Πιστεύω ότι
το δέρμα είναι ένας καθρέπτης στον οποίο αντανακλάται ό,τι συμβαίνει στην ψυχή
μας».
ΠΗΓΗ: Reuters, Acta Derm Venereol (March 6,2007)
Το πόσο θα αντέξει κανείς εάν κοιμηθεί λίγες ώρες εξαρτάται
από τα γονίδιά του, αναφέρει η επιθεώρηση «Σύγχρονη Βιολογία».
Ερευνητές από το Κέντρο Μελέτης του Ύπνου της Σχολής Βιομηχανικών και Μοριακών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Σάρρεϋ, με επικεφαλής τον δρα Ντερκ-Γιαν Ντίζκ, διαπίστωσαν ότι το επονομαζόμενο γονίδιο Period3 (PER3) είναι υπεύθυνο για τις αντοχές μας έπειτα από λιγοστό ύπνο, αλλά και για το αν θα είμαστε… κουκουβάγιες ή υπναράδες.
Οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζονται οκτώ ώρες ύπνο το βράδυ για να μπορούν να λειτουργούν καλά. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί που επιβιώνουν με πολύ λιγότερο ύπνο.
Στον ανθρώπινο πληθυσμό υπάρχουν δύο παραλλαγές του
γονιδίου PER3, που είναι υπεύθυνες για την παραγωγή μιας μακριάς ή μιας βραχείας
παραλλαγής της ίδιας πρωτεΐνης.
Κάθε άνθρωπος φέρει δύο κόπιες του γονιδίου PER3 – και αναλόγως παράγεται στον οργανισμό του η μία ή η άλλη πρωτεΐνη.
Στη νέα μελέτη, οι επιστήμονες διερεύνησαν πως αντιδρούσαν 24 άνθρωποι στην έλλειψη ύπνου, έπειτα από την παραμονή τους σε ένα εργαστήριο επί 48 ώρες, στη διάρκεια των οποίων δεν κοιμήθηκαν καθόλου.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, ενώ μερικοί εθελοντές έδιναν πραγματική μάχη για να
μείνουν ξύπνιοι, άλλοι έμοιαζαν να μην έχουν κανένα πρόβλημα.
Επιπλέον, οι επιδόσεις τους σε διάφορα τεστ – λ.χ. πνευματικής προσοχής και αντιδράσεων –
παρουσίαζαν διακυμάνσεις, οι οποίες ήταν πιο έντονες τις πρώτες πρωινές ώρες
(μεταξύ 4 και 8 το πρωί).
Τις ώρες αυτές είναι που δυσκολεύονται περισσότερο να μείνουν ξύπνιοι όσοι εργάζονται νύχτα, αλλά και στη διάρκεια των οποίων συμβαίνουν τα περισσότερα ατυχήματα που σχετίζονται με την υπνηλία.
Στην πραγματικότητα, όσοι εθελοντές έφεραν την παραλλαγή του PER2 που παρήγαγε την μακριά πρωτεΐνη είχαν πολύ χειρότερες επιδόσεις στα τεστ προσοχής και μνήμης.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι οι ίδιοι εθελοντές χρειάζονταν περισσότερο και πιο βαθύ ύπνο για να ξεκουραστούν, μετά το πέρας των 48 ωρών.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν στο άρθρο τους ότι «ο πολυμορφισμός
του PER3 προδικάζει τις ατομικές διαφορές στην ελάττωση των επιδόσεων λόγω
έλλειψης ύπνου».
Και προσθέτουν ότι ο πολυμορφισμός «μπορεί να αποτελεί σημαντικό δείκτη των διαφορών στον ύπνο και στην επιρρέπεια για απώλεια ύπνου, που αποτελούν σημαντικές αιτίες προβλημάτων υγείας και ατυχημάτων στην κοινωνία μας».
Ισραήλ: Φονικό βακτήριο, ανθεκτικό στα αντιβιοτικά, προκαλεί
το θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων
Πηγή: ΑΠΕ
Ένα φονικό βακτήριο, ανθεκτικό στα αντιβιοτικά, έχει
προκαλέσει το θάνατο δεκάδων ανθρώπων στο Ισραήλ, ενώ εκατοντάδες άλλοι έχουν
προσβληθεί και νοσηλεύονται, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί φόβος για επιδημία
στη χώρα.
Πεντακόσιοι άνθρωποι έχουν μολυνθεί από το βακτήριο Κλεμπσιέλλα
τους έξι τελευταίους μήνες και το 30% των ανθρώπων αυτών έχει πεθάνει, δήλωσε
στο Γαλλικό Πρακτορείο ο εκπρόσωπος του ισραηλινού υπουργείου Υγείας Γιαϊρ
Αμικάμ.
Σύμφωνα με τους ειδικούς το συγκεκριμένο βακτήριο προκαλεί σοβαρές
λοιμώξεις του αναπνευστικού και του ουροποιητικού συστήματος οι οποίες δεν είναι
δυνατόν να αντιμετωπιστούν λόγω του ότι το βακτήριο αυτό είναι ανθεκτικό σε όλα
τα αντιβιοτικά που κυκλοφορούν στην αγορά.
Όπως διευκρίνισε ο Αμικάμ, οι
ασθενείς που πέθαναν ήταν μεγάλοι σε ηλικία και αντιμετώπιζαν και άλλα σοβαρά
προβλήματα υγείας.
Το άσθμα σχετίζεται με υβριδικό κύτταρο του ανοσοποιητικού συστήματος | |
doctors.in.gr | |
Λονδίνο: Μια προσφάτως ανακαλυφθείσα Το άσθμα εκδηλώνεται όταν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού Τα κύτταρα ΝΚΤ παράγουν μερικές όμοιες κυτοκίνες με αυτές των Πέρσι ο Δρ Ομιντ Ακμπάρι και οι συνεργάτες του στο Νοσοκομείο Χρησιμοποιώντας τον φαρμακευτικό παράγοντα DPPE-PEG για την Το σκεύασμα DPPE-PEG είναι ήδη εγκεκριμένο από τον Η μελέτη πάντως έρχεται να επιλύσει απορίες σχετικά με το Πάντως, ενώ το DPPE-PEG είναι ένα πολλά υποσχόμενο σκεύασμα, Στην περίπτωση του DPPE-PEG, ο Δρ Ακμπάρι πιστεύει ότι | |
Ωστόσο, τα συμπτώματα αυτά αποτελούν ένδειξη του επονομαζόμενου νευροπαθητικού πόνου, η έγκαιρη αντιμετώπιση του οποίου έχει ζωτική σημασία για τους ασθενείς.
Όπως αναφέρει το Δίκτυο Νευροπαθητικού Πόνου (Neuropathic Pain Network) – ένας διεθνής οργανισμός γιατρών και ασθενών οι οποίοι προσπαθούν να αυξήσουν την ενημέρωση του κοινού γύρω από το συγκεκριμένο πρόβλημα – ο νευροπαθητικός πόνος προσβάλλει το 2,8% έως 4,7% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Οι πάσχοντες από τον πόνο συχνά είναι άτομα που έχουν κάποια υποκείμενη ασθένεια (λ.χ. διαβήτη, καρκίνο, AIDS, αλλά και σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα ή κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου), έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση ή έχουν υποστεί κάποιον τραυματισμό.
Ο νευροπαθητικός πόνος οφείλεται σε βλάβη ή δυσλειτουργία κάποιων νεύρων και συχνά αποτελεί επιπλοκή των προαναφερθέντων προβλημάτων.
Επειδή, όμως, δεν είναι αναγνωρίσιμος από τους ασθενείς, περνάει καιρός έως ότου γίνει η διάγνωση και η θεραπεία, με συνέπεια οι άνθρωποι αυτοί να πονάνε αναίτια επί μήνες ή και χρόνια ακόμα.
Σύμφωνα με νέα μελέτη του Δικτύου, η οποία παρουσιάσθηκε προσφάτως στο Λονδίνο, από την πρώτη στιγμή που οι πάσχοντες αναπτύσσουν συμπτώματα έως ότου πάνε στον γιατρό μεσολαβούν κατά μέσον όρο 5,7 έως 19,5 μήνες.
Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων οι ασθενείς λένε ότι η καθυστέρηση οφείλεται στο γεγονός ότι νομίζουν πως ο πόνος θα περάσει μόνος του κάποια στιγμή.
Μετά την αρχική επίσκεψη στον γιατρό, όμως, μπορεί να χρειασθούν έως 19,2 μήνες και επισκέψεις σε δύο ή περισσότερους γιατρούς έως ότου γίνει η σωστή διάγνωση.
Σε αυτή τη νέα καθυστέρηση, σημαντική αιτία είναι ότι πολλοί γιατροί δυσκολεύονται να διαχωρίσουν τον νευροπαθητικό πόνο από τα άλλα είδη πόνου.
Σημεία-κλειδιά
Όπως είπαν ο δρ Τρόελς Τζένσεν, καθηγητής Πειραματικής και Κλινικής Έρευνας του Πόνου στο Πανεπιστήμιο του Άαρχους, στη Δανία, και άλλοι ειδικοί από την Ισπανία, την Βρετανία και την Γερμανία, ο ασθενής μπορεί να βοηθήσει τον γιατρό να υποψιασθεί ότι το πρόβλημά του είναι νευροπαθητικός πόνος.
Την βοήθεια αυτή μπορεί να προσφέρει με τρεις τρόπους:
* Περιγράφοντας προσεκτικά τα χαρακτηριστικά του πόνου του. Πρέπει να περιγράψει την ένταση και την διάρκεια του πόνου, αλλά και το πώς τον νιώθει, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα ουσιαστικά (λ.χ. «νιώθω σαν να μου μπήγουν καρφιά και βελόνες», «νιώθω κάψιμο», «είναι σαν μαχαιριά», «είναι σαν μούδιασμα» ή «νιώθω σαν να μου κάνουν ηλεκτροσόκ»).
* Παραθέτοντας με λεπτομέρειες το ιατρικό ιστορικό του. Ο νευροπαθητικός πόνος μπορεί να είναι επιπλοκή νόσου, τραυματισμού ή εγχείρησης.
* Δείχνοντας που ακριβώς πονάει. Πρέπει να δείξει το ακριβές σημείο του σώματός του από το οποίο αρχίζει ο πόνος.
Όπως εξήγησε ο δρ Μάϊκλ Μπέννεττ, λέκτορας Παρηγορητικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Ληντς, για την διάγνωση του νευροπαθητικού πόνου σημαντικό ρόλο παίζουν δύο κριτήρια.
Το πρώτο κριτήριο είναι η αίσθηση του πόνου, δεδομένου ότι ο νευροπαθητικός πόνος είναι ένας ασυνήθιστος πόνος. Και το δεύτερο τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης, δεδομένου ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ της επώδυνης περιοχής και της αντίστοιχης στην άλλη πλευρά του σώματος.
Άλλα συμπτώματα
Εκτός από τον πόνο, οι πάσχοντες από νευροπαθητικό πόνο αναπτύσσουν συχνά και άλλα συμπτώματα:
* Ο ένας στους πέντε διαταραχές της ορέξεως
* Ο ένας στους τρεις διαταραχές της ψυχικής διάθεσης
* Ο ένας στους δύο δυσκολίες στον ύπνο εξαιτίας του πόνου, καθώς και έλλειψη ενεργητικότητας
* Το 52% πρόβλημα με τη δουλειά τους (αδυνατούν να δουλέψουν οκτάωρο, παίρνουν συχνές αναρρωτικές άδειες ή βγαίνουν πρόωρα στη σύνταξη)
Συνολικά, η ποιότητα της ζωής των πασχόντων από νευροπαθητικό πόνο είναι κατά περίπου 50% χειρότερη από αυτήν του γενικού πληθυσμού, με βάση ειδική κλίμακα αξιολόγησης που αφορά την ψυχική και σωματική υγεία, την κοινωνική ζωή, την εργασία και άλλες παραμέτρους της ποιότητας της ζωής.
Άλλα συχνά συμπτώματα του νευροπαθητικού πόνου είναι τα εξής:
• αντίδραση σε ερεθίσματα που γενικώς δεν είναι επώδυνα (η κατάσταση αποκαλείται αλλοδυνία).
• αντίδραση στο άγγιγμα – ακόμα και η επαφή με τα σεντόνια ή τα ρούχα μπορεί να είναι εξαιρετικά επώδυνη (η διαταραχή αυτή λέγεται υπεραισθησία)
• επώδυνη αντίδραση σε κάτι που φυσιολογικά προκαλεί ήπιο πόνο (υπεραλγησία)
• του πόνου ακόμη και όταν η αιτία του έχει υποχωρήσει (υπερπάθεια)
• φυσιολογική και δυσάρεστη αίσθηση «μυρμηγκιάσματος» ή «καρφιών και βελονιών» (παραισθησία και δυσαισθησία).
Συχνότητα
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι ο νευροπαθητικός πόνος προσβάλλει σημαντικό ποσοστό πασχόντων από κοινά νοσήματα:
* Έως το 25% των πασχόντων από διαβήτη
* Έως το 40% των ασθενών με καρκίνο
* Περίπου το 50% των ατόμων ηλικίας άνω των 50 ετών που αναπτύσσουν έρπητα ζωστήρα
* Το 8% έως 11% των ασθενών με εγκεφαλικό επεισόδιο
* Το 7% των ατόμων με πόνο στη μέση (λ.χ. από κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου)
* Το 33% των ανθρώπων που τραυματίζονται στο νωτιαίο μυελό
Άλλα προβλήματα των οποίων επιπλοκή μπορεί να προκαλέσει ο νευροπαθητικός πόνος είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας, το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα, η νευραλγία του τριδύλου, ο ακρωτηριασμός κάποιου άκρου, τα έλκη (πληγές) στα πόδια, αλλά και οι χειρουργικές επεμβάσεις (ο πόνος μπορεί να αναπτυχθεί στην ουλή, λ.χ. μετά από μαστεκτομή) και οι τραυματισμοί (λ.χ. στην πλάτη).
Θεραπεία
Στόχος της θεραπείας που χορηγείται στους πάσχοντες είναι να μειωθεί η ένταση του πόνου κατά 30% έως 50%, καθώς και να αμβλυνθούν τα άλλα συμπτώματα που υπονομεύουν την ποιότητα της ζωής των ασθενών (δηλαδή η αϋπνία και οι άλλες διαταραχές ύπνου, το άγχος, η κατάθλιψη κ.τ.λ.)
Το πρώτο βήμα της θεραπείας είναι η αντιμετώπιση της αιτίας του, όταν αυτή είναι κάποιο νόσημα (λ.χ. διαβήτης ή σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα).
Από κει και πέρα, μπορεί να χορηγηθούν στον ασθενή διάφορα φάρμακα σε μορφή δισκίων, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό μεταξύ τους, όπως αντικαταθλιπτικά, αντιεπιληπτικά, οπιοειδή και ειδικά φάρμακα για τον νευροπαθητικό πόνο.
Αντιθέτως, τα απλά μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και τα μη ναρκωτικά αναλγητικά δεν καταπραΰνουν τον πόνο.
Μπορεί επίσης να γίνει τοπική θεραπεία (λ.χ. με δερματικά επιθέματα που περιέχουν τοπικές αναισθητικές ουσίες), καθώς και συμπληρωματικές θεραπείες, όπως διαδερμική ηλεκτρική διέγερση των νεύρων, φυσιοθεραπεία, εργοθεραπεία και ψυχολογική θεραπεία (βιοανάδραση).
Οι ειδικοί, ωστόσο, τονίζουν ότι οι μέθοδοι αυτοί μειώνουν μεν τον πόνο αλλά συνήθως δεν απαλλάσσουν τους ασθενείς από αυτόν. Επιπλέον, όταν ο πόνος αφήνεται επί μήνες δίχως θεραπεία, η αντιμετώπισή του δυσκολεύει πολύ – γι’ αυτό και έχει ζωτική σημασία η έγκαιρη διάγνωση και έναρξη της θεραπείας.
Στη μελέτη του Δικτύου, που διεξήχθη με χρηματοδότηση της φαρμακευτικής εταιρείας Pfizer, συμμετείχαν 700 πάσχοντες από νευροπαθητικό πόνο και 700 γιατροί από επτά χώρες (Βρετανία, Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία, Φινλανδία, Μεξικό και Κορέα).
Μάριος Ανδρέου
Παιδίατρος
Υπέυθυνος ΚΠΜ
Η υγρασία και η μούχλα μπορεί να προκαλέσουν άσθμα | |
health.in.gr | |
Λονδίνο: Τα σπίτια με υγρασία και μούχλα Ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας στο Κιούπιο Οι ερευνητές συνέκριναν τις συνθήκες διαβίωσης 121 ασθματικών Καταγράφηκαν τα πάντα, από τις διαρροές, την υγροποίηση και Αποδείξεις σοβαρής υγρασίας ή ορατής μούχλας παρατηρήθηκαν σε Η μελέτη αποδεικνύει λοιπόν ξεκάθαρα ότι η μούχλα και η Ο Δρ Πεκκανεν σημειώνει ότι «η υγρασία κάνει πολλά |
Πηγή: ΑΠΕ
Η επιστήμη πραγματικά κάνει θαύματα. Δίδυμα της Αυστραλίας
εγχειρίστηκαν ενώ βρίσκονταν ακόμη στην μήτρα της μητέρας τους και
επέζησαν.
Η εικοσάχρονη Μέγκαν Ντάγκαν πήρε τα δυσάρεστα νέα ότι τα δίδυμα θα
πέθαιναν, την ίδια μέρα που οι γιατροί διέγνωσαν ότι έπασχαν από την "ασθένεια
των διδύμων", όπου τα δίδυμα μοιράζονται τον ίδιο πλακούντα, με συνέπεια το ένα
έμβρυο να παίρνει υπερβολική ποσότητα αίματος, ενώ το άλλο καθόλου. Σε 9 από 10
τέτοιες περιπτώσεις τα δίδυμα πεθαίνουν.
Μια ομάδα κορυφαίων επιστημόνων από
τρία νοσοκομεία εγχείρησε τα δίδυμα, ενώ βρίσκονταν στην μήτρα της μητέρας τους
και τα έσωσε. Η επέμβαση η οποία έγινε στο Ιατρικό Κέντρο του Μόνας είναι η
πρώτη του είδους που γίνεται στη Βικτώρια.
Ο επικεφαλής της επιστημονικής
ομάδας Άντριου Έντουαρτς δήλωσε ότι, χρησιμοποιώντας την ίδια μέθοδο, θα
προσπαθήσουν - ο ίδιος και οι συνεργάτες του - να σώσουν περίπου 40 έμβρυα το
χρόνο που κινδυνεύουν από το ίδιο σύνδρομο.
Οι εν λόγω επιστήμονες είναι από
το Royal Women’s Hospital, Monash Medical Centre και Mercy Hospital for Women.
Μάριος Ανδρέου
Παιδίατρος
powered by performancing firefox
Κίνα: Περίπου 400.000 μικρά παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από
έλλειψη ιατρικής φροντίδας
Πηγή: ΑΠΕ
Περίπου 400.000 μικρά παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο στην Κίνα
κυρίως λόγο της έλλειψης ιατρικής περίθαλψης, αποκάλυψε σήμερα μέλος
κυβερνητικής συμβουλευτικής ομάδας ζητώντας μεγαλύτερες επενδύσεις στον τομέα
της δημόσιας υγείας.
"Οι περισσότεροι θάνατοι καταγράφονται στις αγροτικές
περιοχές και το 50% αυτών οφείλονται στην παντελή έλλειψη ιατρικής φροντίδας",
τόνισε ο Ζου Ζονγκάν μέλος της Πολιτικής Συμβουλευτικής Διάσκεψης του Κινεζικού
Λαού.
"Πεθαίνουν στα σπίτια τους ή καθ’οδόν προς απομακρυσμένα νοσοκομεία",
πρόσθεσε, αναφερόμενος σε παιδιά μικρότερα των πέντε ετών.
Η δυσαρέσκεια των
Κινέζων για το σύστημα υγείας της χώρας τους αυξάνεται και οι περισσότεροι
εκφράζουν παράπονα για όλα, από τα ακριβά φάρμακα ως την ανεπάρκεια των
νοσοκομείων.
Ο Ζου εκτιμά πως οι ζωές 240.000 παιδιών θα σωζόταν αν η
κυβέρνηση ξόδευε επιπλέον 26 δισεκατομμύρια γουάν (3,36 δισεκατομμύρια δολάρια)
το χρόνο.
Το 2006 μόνο το 3,4% του προϋπολογισμού της κυβέρνησης δόθηκε στη
δημόσια υγεία και για το 2007 το αντίστοιχο ποσοστό υπολογίζεται στο 3,5%,
δηλαδή μόλις κατά 0,1 μεγαλύτερο, είπε ο Ζου και χαρακτήρισε την αύξηση αυτή ως
"άχρηστη".
"Αν έχεις χρήματα ζεις, αν δεν έχεις σε αφήνουν να πεθάνεις",
κατάληξε ο κινέζος αξιωματούχος υπογραμμίζοντας την τεράστια διαφορά ανάμεσα σε
πλούσιους και φτωχούς στην Κίνα σε ό,τι αφορά την ιατρική περίθαλψη.
Μάριος Ανδρέου
Παιδίατρος
powered by performancing firefox
powered by performancing firefox
Ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας στην ΕΕ καταγράφεται στην Ελλάδα, καθώς οι Ελληνίδες γεννούν, κατά μέσο όρο, 1,28 παιδιά, σύμφωνα με στοιχεία του 2005 που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Στατιστική Yπηρεσία (Eurostat) για την κατάσταση των γυναικών στην Ευρώπη.
Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τον δείκτη γονιμότητας, οι Ελληνίδες, με 1,28 παιδιά, κατά μέσο όρο, κατατάσσονται πέμπτες από το τέλος στην "ΕΕ των 27". Λιγότερα παιδιά από τις Ελληνίδες έχουν οι Πολωνέζες (1,24 παιδιά), οι Σλοβάκες (1,25 παιδιά), οι Σλοβένες (1,26 παιδιά) και οι Λιθουανές (1,27 παιδιά).
Τα μεγαλύτερα ποσοστά γονιμότητας καταγράφονται στη Γαλλία (1,92 παιδιά ανά γυναίκα), στην Ιρλανδία (1,88 παιδιά), στη Δανία, στη Φινλανδία και στην Μ. Βρετανία (1,8 παιδιά). Στην "ΕΕ των 27" ο δείκτης γονιμότητας αντιστοιχεί σε 1,51 παιδιά.
Σε ό,τι αφορά το προσδόκιμο ζωής, στην Ελλάδα, οι γυναίκες ζουν κατά μέσο όρο 81,5 χρόνια, ενώ οι άνδρες 76,6 χρόνια, σύμφωνα με τα στοιχεία της Εurostat. Τα αντίστοιχα ποσοστά για την ΕΕ των 27, είναι 81,5 χρόνια για τις γυναίκες και 75,4 χρόνια για τους άνδρες. Οι μακροβιότεροι στην ΕΕ είναι οι Σουηδοί, καθώς οι γυναίκες ζουν, κατά μέσο όρο, 82,8 χρόνια και οι άνδρες 78,4 χρόνια.
Μετά τη Σουηδία, οι γυναίκες που ζουν περισσότερο βρίσκονται στο Βέλγιο (82,4 χρόνια), στη Φινλανδία (82,3 χρόνια) και στην Αυστρία (82,2 χρόνια), ενώ οι μακροβιότεροι άνδρες βρίσκονται στη Μάλτα (77,7 χρόνια), στην Ιταλία (77,6 χρόνια) και στην Ολλανδία (77,2 χρόνια).
Ωστόσο, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, μέχρι το 2050 το προσδόκιμο ζωής αναμένεται να αυξηθεί σε ολόκληρη την ΕΕ. Έτσι, το 2050 στην Ελλάδα εκτιμάται ότι οι γυναίκες θα ζουν, κατά μέσο όρο, 85,1 χρόνια, ενώ οι άνδρες θα ζουν 80,3 χρόνια.
Μάριος Ανδρέουpowered by performancing firefox
Έρευνα στις ΗΠΑ έδειξε ότι τα κορίτσια των οποίων το βάρος ήταν μεγαλύτερο από το κανονικό στις ηλικίες από 3 έως 6 ετών πέρασαν στην εφηβεία -όπως αυτή ορίζεται από την ανάπτυξη στήθους- στα εννιά τους χρόνια, ένα χρόνο νωρίτερα από το κανονικό. Σημάδια πρόωρης εφηβείας παρουσίασαν τα 168 από τα τα 354 κορίτσια της μελέτης.
«Το συμπέρασμα μας, ότι το αυξημένο σωματικό βάρος σχετίζεται με πρώιμη έναρξη της εφηβείας, προσφέρει επιπλέον ενδείξεις ότι η αυξημένη συχνότητα παχυσαρκίας μεταξύ των παιδιών στις ΗΠΑ ίσως συμβάλλει στην τάση της πρόωρης ωρίμανσης στα κορίτσια» δήλωσε στο Reuters η Τζόις Λι, επικεφαλής των ερευνητών στο Νοσοκομείο Παίδων του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.
«Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι τα κορίτσια που περνούν νωρίτερα στην εφηβεία τείνουν να έχουν υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος [το βάρος διά το τετράγωνο του ύψους], ωστόσο δεν ήταν ξεκάθαρο αν η εφηβεία προκαλεί την αύξηση βάρους, ή αν η αύξηση βάρους οδηγεί σε πρόωρη έναρξη της εφηβείας. Η έρευνα μας προσφέρει ενδείξεις ότι ισχύει το δεύτερο.
«Η έναρξη της εφηβείας σε μικρότερη ηλικία στα κορίτσια έχει συνδεθεί με διάφορες δυσμενείς συνέπειες, όπως ψυχολογικές διαταραχές και ελλείμματα στην ψυχοκοινωνική λειτουργικότητα, έναρξη της χρήσης αλκοόλ και της σεξουαλικής ζωής νωρίτερα και αυξημένη συχνότητα αναπαραγωγικών καρκίνων και ενήλιξης παχυσαρκίας», γράφουν οι ερευνητές στο Pediatrics, την επιθεώρηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής.
Ο μηχανισμός του φαινομένου παραμένει αδιευκρίνιστος.
Μάριος Ανδρέου
Παιδίατρος
powered by performancing firefox